حال ِ این روزهای من ../

قصیده ی ناتمام ِ دخترکی را می ماند ..

که در انزوایی دوست داشتنی ..

نمی تواند به قهقهه های کودکی اش دروغ بگوید ..

و کُمدی ِ تلخ ِ * بدبختی ِ سفید * را به نظاره نشسته است ../

و هزاران سال، قبل از او ..

و ده ها نسل ِ آینده را، به هبوطی خاکستری می کشاند ../

و جیر جیر ِ اعتمادی پوسیده ..

که چُرت ِ کینه های ناگفته را می پراند ..//

گوش کن .. !!!

صدای آواز ِ یک زن است ..

که آه های مُمتَدَش ..

از آخرین چراغ ِ قرمز که بگذرد ..

دیگر به گوش ِ تمام ِ آفتابگردان ها، بیات خواهد شد ..

درد ِ من .. .... . ..... . ....... ...........

زنجیر پای تمام ِ زن هایی ست ..

* که ایستاده می خوابند .. *

و غروب ِ * آرزو * ..

این پیاده رو ..

که دلگیرتر از زندان ِ تن ِ توست ..

بوی آزادی می دهد ..

و کودکانه خندیدنم ..

آ ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه ه . . .

که دیگر جُرم نیست ..

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: